کارت‌های تلفنی یا بردهای الکترونیکی تلفنی، مهمترین عناصر سخت افزاری در سامانه‌های تلفنی هستند که با رایانه‌های شخصی ادغام می‌شوند.
کاربرد کارت‌های سخت افزاری تلفن گویا
کارت‌های تلفن در برد مدارها قابل نصب هستند و معمولا در اسلات‌های مخصوص PCI و در رایانه‌های شخصی جای می‌گیرند. این کارت سخت افزاری تمامی عملکردهای یک سامانه تلفنی مانند ضبط تماس ها، تبدیل آنالوگ به ویپ را اجرا می کند.
یک کارت تلفن می‌تواند تمامی ویژگی‌های اصلی یک سامانه تلفنی را اجرا نماید و این کارت برای سامانه‌های PBX یا IVR، ضبط تماس، Dial Dictation، شناسایی یا تولید تون‌های DTMF، تبدیل آنالوگ-ویپ و... نیز به‌کار برده می‌شود.
ویژگی‌های Telephony Cards
کارت‌های سخت افزاری تلفنی (Telephony Cards) از سامانه‌های تلفنی آنالوگ، دیجیتال یا ترکیبی پشتیبانی می‌کنند.
در این کارت‌ها هر دو پورت FXS و FXO وجود دارد که به مبدل کارت وابسته هستند و تعداد آن‌ها بین ۲ تا ۳ عدد است و البته بردهای با تعداد بیشتری نیز وجود دارد.
بردهای تلفنی به دلیل عملکردهایی که دارند با بردهای صوتی و برخی بردها نیز هم‌پوشانی می‌کنند.
هرچند برخلاف بردهای ویپ، بردهای تلفنی به سیگنالهای دیجیتال یا ساختار IP محدود نیستند و قابلیت کار با سامانه‌های سنتی مانند T1 و در صورت نیاز CTI را دارند.
ترکیب‌های متعددی از ویژگی‌ها وجود دارند که بر روی بردها قابل ارائه هستند و به عوامل مختلفی وابسته هستند، عبارتند از :
- نوع پورت ( FXS، FXO و Ethernet )
- تعداد پورت‌ها
- پردازش DSP در برابر HMP
- نوع اسلات مورد استفاده برای توسعه