این دستگاه یک چاپگر راه دور است که از ارتباطات مبتنی بر خط تلفن، استفاده می‌کند و برای افرادی طراحی شده که دارای مشکلات شنوایی یا کلامی هستند.
نام‌های دیگر این دستگاه عبارت است از:
1. ماشین تحریر راه دور (TTY)
2. تلفن متنی (در اروپا)
3. minicom (در انگلستان)
دستگاه TDD چیست؟
یک TDD معمولی، دستگاهی است که اندازه‌ای در حدود یک ماشین تحریر یا لپ تاپ دارد و دارای یک صفحه کلید مطابق با استاندارد Qwerty است. صفحه نمایش کوچکی از جنس LED، LCD یا VFD که برای نمایش الکترونیکی متن‌های چاپ شده استفاده می‌شود.
معمولا TDD ها دارای محفظه کوچکی برای نگهداری کاغذ هستند و برای چاپ متون تایپ شده مورد استفاده قرار می گیرند. نسخه های قدیمی این دستگاه تنها دارای چاپگر و فاقد صفحه نمایش بوده‌اند.
نحوه عملکرد دستگاه TDD
متن تایپ شده در دستگاه TDD از طریق خط تلفن به صورت زنده به دستگاهی سازگار یعنی دستگاهی که از پروتکل‌های ارتباطی مشابه استفاده می‌کند، انتقال داده می‌شود.
خدمات خاص تلفنی برای پیاده سازی عملکرد TDD توسعه بیشتری یافته است. در برخی از کشورها سامانه‌هایی طراحی شده‌اند که فرد ناشنوا می‌تواند با یک فرد شنوا از طریق یک خط تلفن معمولی با استفاده از یک اپراتور انسانی، ارتباط برقرار کند.
HCO و VOCO چیست؟
خدمات دیگری که برای افراد کم شنوا یا افرادی که توان تکلم ندارند، طراحی شده است که به آن‌ها ارتباط بر بستر شنوایی (HCO) می‌گویند. علاوه بر این خدماتی برای افرادی که شنوا نیستند اما می توانند صحبت کنند طراحی شده است که ارتباط بر بستر صوت (VOCO) نامیده می شود.
گاهی اوقات عبارت TDD ناامید کننده است، چراکه افراد ناشنوا به طور فزاینده‌ای در حال استفاده از دستگاه‌ها و فناوری‌های mainstream برای انجام حجم بسیار زیادی از ارتباطات خود هستند.
کاربرد دستگاه‌های HCO و VOCO
دستگاه‌های HCO و VOCO برای استفاده در شبکه‌های تلفنی سوییچ شده عمومی آنالوگ (PSTN)، توسعه داده شده‌اند.
و از آنجاکه ارتباطات مرتباً در حال افزایش هستند و دستگاه‌های HCO و VOCO عملکرد خوبی بر بستر شبکه‌های IP ندارند، لذا افراد ناشنوا برای برقراری ارتباط از دستگاه‌های TDD دیگر استفاده نخواهند کرد.
در ضمن در ایالات متحده آمریکا دستگاه TDD برای جلوگیری از تداخل با دستگاه‌های آنالوگ با عنوان TTY، شناخته می‌شود.